تأثیر حاد مصرف مکمل جدوار (Zedoary) و یک وهله فعالیت وامانده‌ساز بر برخی از شاخص‌های آسیب عضلانی مردان هندبالیست

مقدمه: کوفتگی عضلانی تأخیری تجربه‌ای معمول و شایع پس از انجام فعالیت غیرمعمول و وامانده‌سازی است. هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثر حاد مصرف مکمل جدوار و یک وهله فعالیت وامانده ساز بر برخی از شاخص های آسیب عضلانی  مردان هندبالیست بود. روش بررسی: این مطالعه در قالب یک طرح نیمه تجربی و دو سو کور به طور تصادفی انجام گرفت. 12 مرد هندبالیست (میانگین سنیِ 56/1±42/21 سال، قد 85/5±186 سانتی‌متر، وزن 10±25/83 کیلوگرم، نمایه توده بدنیِ 93/2±09/24 کیلوگرم بر مترمربع) در 2 گروه مکمل (جدوار) و دارونما (مالتودکستریین) قرار داده شدند. نمونه‌های خونی از آزمودنی‌ها قبل (صبح ناشتا) و بلافاصله بعد از انجام پروتکل بیشینه بروس جمع‌آوری شد. در مرحله بعد گروه مکمل روزانه 3 کپسول 500 میلی‌گرمی جدوار و گروه کنترل روزانه 3 کپسول 500 میلی‌گرمی مالتودکسترین به مدت هفت روز مصرف کردند. 24 ساعت پس از مصرف آخرین کپسول، آزمودنی‌ها پروتکل بیشینه بروس را تا حد واماندگی انجام دادند و همانند مرحله اول نمونه‌های خونی قبل و بلافاصله بعد از انجام مرحله بیشینه بروس جمع‌آوری شد. نتایج: نتایج نشان داد غلظت کراتین فسفوکیناز (CPK) سرم بعد از یک هفته مصرف مکمل در هر دو گروه مکمل و کنترل افزایش داشت؛ اما غلظت لاکتات دهیدروژناز (LDH) هردو گروه مکمل و دارونما کاهش داشت. این افزایش و کاهش در آنزیم‌های CPK و  LDHمعنی‌دار نبود (05/0>P). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد مصرف حاد مکمل جدوار و فعالیت وامانده‌ساز تأثیر معنی‌داری بر مقادیر کراتین کیناز و لاکتات­دهیدروژناز در مردان هندبالیست ندارد.